Λόγος, κίνηση, αυτοσχεδιασμός... Με βάση αυτά τα τρία στοιχεία η θεατρική μας ομάδα δραματοποίησε το κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι "το νησί των συναισθημάτων". Η ορχήστρα και η χορωδία μας συνόδευσαν με το τραγούδι του Διονύση Τσακνή "φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι". Ευχαριστούμε την "καλή μας φύλακα" Μάτα Μυτιληναίου για την ιδέα της.
Ξελευθερώνω την ωραία πεταλούδα από τη σφραγισμένη γυάλα της...
Μόνο ο χρόνος ξέρει πόσο μεγάλη αξία έχει η αγάπη!
Το Σάββατο 18/6/2011 η θεατρκή μας παράσταση έγινε πραγματικότητα. "Ο κύκλος με την κιμωλία" αποδώθηκε από τα παιδιά του 11ου Γυμνασίου Πειραιά με τρόπο μοναδικό! Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους!
Την Πέμπτη 23/12 η θεατρική ομάδα του 11ου Γυμνάσιου Πειραιά παρουσίασε το παραμύθι των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα "η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάντζαροι". Η Ληδία, η Έφη, η Δανάη, η Αναστασία α' , η Καλλιόπη, η Τζένη, ο Μιχάλης, ο Νέστορας, ο Φοίβος, η Αναστασία β', η Αναστασία γ', ο Στέφανος, η Κέλλυ και ο Γιάννης βασίστηκαν στην αφήγηση, την κίνηση και τον αυτοσχεδιασμό.
"Μία φορά κι ένα καιρό ήταν μια πολιτεία
που από όλες εξεχώριζε σε ολόκληρη τη χώρα,
μια πολιτεία όμορφη μα πάντα λυπημένη
οι άνθρωποι αγέλαστοι, χαζοί και μουτρωμένοι
δε ξέρανε χαμόγελο κι αγάπη τι σημαίνει"
"Ο αρχηγός τους... Ο Μανδρακούλος με τ' όνομα"
"Την ξέρω αυτή την πόλη. Εκεί γεννήθηκα. Και θυμάμαι ακόμα κάποια Χριστούγεννα που ήρθαν οι καλικάντζαροι και έφεραν τα πανω-κάτω".
"Από τα χείλη του καζανιού άρχισε τώρα να βγαίνει ένας λεπτός καπνός… Και μεγάλωνε, μεγάλωνε… μέχρι που έγινε ένα ροζ σύννεφο σαν το μαλλί της γριάς που πουλάνε στα πανηγύρια".
"Ανοίξτε τις ομπρέλες σας, θα βρέξει...καραμέλες..."
"Από το αίμα του Χριστού κι απ’ το κρυφό του δάκρυ
κι απ’ των αθώων τα όνειρα είμαι πλασμένη εγώ".
"Ξαφνικά οι αγέλαστοι έγιναν γελαστοί αλλά πολύ γελαστοί. Και ομιλητικοί αλλά πολύ ομιλητικοί. Και σιγά ένας-ένας οι αγέλαστοι άνθρωποι άρχισαν να χορεύουν! Οι καλικάντζαροι το παν και το ‘καναν. Τα πάνω ήρθαν κάτω…"
"Κάθε φορά που χόρευαν και τραγουδούσαν ο ουρανός γέμιζε άσπρες χήνες και τα παιδιά τις χαιρετούσαν όπως τις έβλεπαν να πετούν σαν μικρά τραχαντήρια"