1595: Οι αναγεννησιακοί ζωγράφοι μεγαλουργούν, ο Κοπέρνικος έχει ήδη διατυπώσει την ηλιοκεντρική θεωρία του για το Σύμπαν, ο Γαλιλαίος στρέφει το τηλεσκόπιο στον ουρανό. Σ΄ αυτήν την εποχή ο Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας William Shakespeare γράφει το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας», ή αν το μεταφράσουμε ακριβέστερα «το όνειρο της νύχτας του θερινού ηλιοστάσιου». Στο έργο αυτό ο εξιδανικευμένος έρωτας και ο καθωσπρεπισμός των αριστοκρατών μπερδεύεται με την απλοϊκότητα μιας παρέας αμόρφωτων μαστόρων, ενώ ταυτόχρονα τα ξωτικά του δάσους βγαίνουν από τον κόσμο του ονείρου και αναλαμβάνουν δράση. Έτσι μια καλοκαιριάτικη νύχτα, στήνεται ένα παιχνίδι ερωτικών παρεξηγήσεων όπου με αριστουργηματικό τρόπο συνυπάρχουν τρία μοτίβα: το ρομαντικό, το φανταστικό και το κωμικό.
Αυτό το ευχάριστο, τρυφερό και διασκεδαστικό παραμύθι κίνησε το ενδιαφέρον της θεατρικής μας ομάδας που προσπάθησε να το προσεγγίσει και να το αποδώσει με τη νεανική της δροσιά και φρεσκάδα αλλά και με σεβασμό προς έναν σπουδαίο δραματουργό.
 |
| οι πρόβες μας προχωρούν ολοταχώς... |
 |
| η ομάδα σε πληρη συνθεση (σχεδόν...) αναλύει τον Shakespeare |
 |
| δουλεύοντας τις βιογραφίες |
 |
| και η φωτορεπορτερ... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου